قنبر

قنبر، غلام حضرت علی (ع) و یکی از یاران نزدیک ایشان بود. او در جنگ صفین به عنوان پرچم‌دار بخشی از سپاه امام علی (ع) فعالیت می‌کرد و در نهایت به دست حجاج بن یوسف ثقفی به شهادت رسید. در مورد نسب و خانواده قنبر، اطلاعات دقیقی در دسترس نیست. او مدتی را در شهر بیهق زندگی کرده است. کنیه او، ابو شعثاء، به معنای دانشمند پیر با موی ژولیده است. این کلمه در واقع از واژه فارسی غم بر نشأت گرفته است که در زبان عربی به آن تغییر یافته و دوباره در فارسی به همان شکل به کار رفته است. وی، یکی از یاران نزدیک و غلام و دربان حضرت علی(ع) بود و همچنین دربان امام حسن مجتبی(ع) نیز به شمار می‌رفت. شیخ طوسی او را در زمره اصحاب امام علی(ع) معرفی کرده است. امام صادق(ع) نقل کرده‌اند که وی علاقه زیادی به حضرت علی داشت و هرگاه آن حضرت شب‌ها از منزل خارج می‌شد، او به طور نامحسوس از او مراقبت می‌کرد. در عوض، حضرت علی(ع) نیز به قنبر توجه ویژه‌ای داشت. روزی، حضرت علی(ع) دو لباس خرید؛ یکی به قیمت سه درهم و دیگری به قیمت دو درهم. او لباس گران‌تر را به قنبر داد و به او گفت: تو جوانی هستی و از شور جوانی برخورداری و من از پروردگارم شرم دارم که خود را برتر از تو بدانم، زیرا از رسول خدا(ص) شنیدم که فرمود: به خدمتکارانتان همان چیزی را بپوشانید که خودتان می‌پوشید و همان چیزی را به آنها بخورانید که خود می‌خورید.