معنی الواط | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

الواط. [ اَل ْ ] ( از ع ، ص ، اِ ) در تداول عوام ، دارای اعمال زشت. این کلمه که صورت جمع دارد در تداول عامه بیشتر بجای مفرد استعمال شود چنانکه گویند: فلان الواط است ، و گاهی نیز اوباش و الواط بصورت ترکیب آرند و معنی جمعی از آن خواهند، و چنان مینماید که جمعی برساخته و منحوت از لوطی باشد و شاید اصل آن الواد است جمع اَلوَد، و الود از مردان آن کس باشد که به عدل نگراید و انقیاد فرمانی نکند یعنی سرکش باشد، و قومی الواد، قومی نافرمان ، و عنق الود بمعنی گردنی ستبر باشد. ( یادداشت مؤلف ). اشخاصی که از کارهای پست مثل شعبده و میمون و بز رقصاندن و امثال آنها روزی میخورند. فارسی زبانان این کلمه را جمع لوطی آورده اند و در فارسی معنی دیگر جز معنی عربی گرفته است. ( از فرهنگ نظام ). و رجوع به اقرب الموارد و الود و الواد شود.

فرهنگ معین

( اَ ) (اِ. ) جِ لوطی ، هرزه ، گردنکش .

فرهنگ عمید

هرزه، لوده، ولگرد، بی سروپا، الدنگ.

فرهنگ فارسی

مردبیعار، لوده، ولگردوبی سروپا(مرادف الدنگ )، بعضی آنراجمع لوطی وبعضی دیگرتحریف کلمه الواد(عربی )دانسته اند
( اسم ) جمع لوطی . توضیح ۱ - بعضی (الواط ) را محرف (الواد ) جمع غیر قیاسی (الود ) دانسته اند . الود بمعنی کسی است که بعدل میل نکند و منقاد امر نشود و گردنکش . توضیح ۲ - در فارسی بصورت مفرد آید مردی الواط است .