دستورزاده. [ دَدَ / دِ ] ( ص مرکب، اِ مرکب ) وزیرزاده. پسر وزیر: دستورزاده ملک شرق بوالحسن حجاج سرفراز همه دوده و تبار.فرخی.دستورزاده شاه ایران زمین حجاج تاج خواجگان بوالحسن.فرخی.
فرهنگ فارسی
وزیر زاده. پسر وزیر
جمله سازی با دستور زاده
دستور زاده شاه ایران زمین حجاج تاج خواجگان بوالحسن