معنی آتش‌گیره

لغت نامه دهخدا

( آتش گیره ) آتش گیره. [ ت َ رَ / رِ ] ( اِ مرکب ) آتش افروزنه :
شه آتشدان و آتش گیره این مشت عوان خس
که بهر خانمانها سوختن باشند اعوانش.جامی.|| چخماق.

فرهنگ معین

( آتش گیره ) ( ~. رِ ) (اِمر. ) آن چه با آن آتش افروزند (پنبه ، خار، هیزم )، آتش افروزنه .

فرهنگ عمید

( آتشگیره ) = چخماق

فرهنگ فارسی

( آتشگیره ) ( اسم ) ۱ - آنچه با آن آتش افروزند ( مانند پنبه خار هیزم ) آتش افروزنه . ۲ - چخماق .
آنچه که با آن آتش روشن کنندازپنبه وهیزم خشک وغیره، آتشگیرانه و آتش افروزنه وفروزینه هم گویند
( آتش گیره ) آتش افروزنه

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] آتشگیره. در قرآن مجید به آتشگیره اشاره شده است.
هیزم ، آتشگیره آتش عظیم اصحاب اخدود است.«قتل اصحـب الاخدود؛ النار ذات الوقود.»مرگ بر شکنجه گران صاحب گودال (آتش)، آتشی عظیم و شعله ور!
بروج/سوره۸۵، آیه۴.
۱. ↑ بروج/سوره۸۵، آیه۴.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱، ص۱۱۳، برگرفته از مقاله «آتشگیره».
...