آئس

لغت نامه دهخدا

( آئس ) آئس. [ ءِ ] ( ع ص ) مأیوس. ناامید. نومید.

ویکی واژه

[äes]
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
آراست
آراست
آموزگار
آموزگار
خویش
خویش
مجال
مجال