ميكائيل یکی از چهار فرشته مقرب و بزرگ در ادیان ابراهیمی است که به عنوان فرشته‌ای مسئول رساندن روزی به مخلوقات خداوند شناخته می‌شود. در باورهای دینی، او وظیفه تأمین و توزیع روزی و نیازهای مادی انسان‌ها را بر عهده دارد و به همین دلیل از جایگاهی ویژه برخوردار است.
این فرشته در متون مقدس اسلامی، یهودی و مسیحی به عنوان یکی از فرشتگان بزرگ و مقرب خداوند ذکر شده است و نقشی کلیدی در تأمین نعمت‌ها و برکت‌های زمینی ایفا می‌کند. به دلیل این مسئولیت خطیر، میکائیل نمادی از رحمت الهی، مراقبت و حمایت از بندگان خدا به شمار می‌رود و حضورش در آسمان‌ها و زمین نشانه‌ای از توجه خداوند به نیازهای مادی و معنوی انسان‌ها است.
همچنین ميكائيل به عنوان یک نام پسرانه عبری، مذهبی و قرآنی نیز مورد استفاده می‌گیرد. این نام به معنای «کیست مثل یهوه» است، عبارتی که نشان‌دهنده ویژگی یکتا و بی‌همتای خداوند است. این معنی تأکیدی است بر یگانگی و بزرگی خداوند که هیچ موجودی شبیه او نیست. به دلیل بار معنایی قوی و مقدس این نام، ميكائيل در میان مسلمانان و پیروان ادیان ابراهیمی یکی از اسامی محبوب و محترم برای پسران است که علاوه بر زیبایی ظاهری، حامل مفهومی عمیق از ایمان، قدرت و حمایت الهی می‌باشد.
