ترکیب نام‌های محمد و مجتبی به معنای ستوده و برگزیده است. این دو اسم به طور همزمان به صفات بارز و عالی اشاره دارند. محمد به معنای ستوده و محبوب است و مجتبی به معنای کسی که برگزیده و انتخاب شده می‌باشد. در واقع این نام، نماد شخصیت والای انسانی است که در نظر دیگران مورد احترام و محبت قرار دارد. در فرهنگ اسلامی، محمد مجتبی به عنوان یک الگو و نمونه نیکو از فضایل انسانی شناخته می‌شود. این ترکیب نام، نشان‌دهنده ویژگی‌هایی چون رحمت، مهربانی و صداقت است که در زندگی فردی و اجتماعی اهمیت دارد. به همین دلیل، این نام در بین مسلمانان بسیار محبوب و مورد استفاده است. انتخاب این نام می‌تواند بیان‌گر امید به پیروی از ارزش‌های انسانی و اخلاقی باشد که در طول تاریخ، پیام‌آوران الهی به آن تأکید داشته‌اند. در مجموع، محمد مجتبی نه تنها یک نام، بلکه نمادی از فضیلت و انتخاب‌های نیکو در زندگی است.
