ضربالمثل «به روباه گفتن شاهدت کیه؟ گفت دمم» به معنای این است که فردی به جای ارائه دلیل یا شاهد معتبر، به چیزی که خود او را نمایندگی میکند یا به نوعی همدست خودش است، اشاره میکند. این ضربالمثل برای توصیف وضعیتی به کار میرود که فردی به جای ارائه یک شاهد یا دلیل معتبر، به یک دلیل ضعیف و غیرقابل قبول استناد میکند.
عدم اعتبار شاهد
در اینجا، روباه به عنوان یک حیوان زیرک و فریبکار شناخته میشود. وقتی از او میخواهند که شاهدی برای ادعای خود بیاورد و او به دم خود اشاره میکند، نشاندهنده این است که او نمیتواند یا نمیخواهد یک شاهد واقعی و معتبر ارائه دهد. به همین دلیل، این شاهد (دم روباه) به هیچ وجه قابل قبول نیست.
معنای تمسخرآمیز
این ضربالمثل به نوعی تمسخر و انتقاد از افرادی است که به جای ارائه دلایل منطقی و مستند، به دلایل ضعیف و غیرقابل قبول استناد میکنند. این میتواند به معنای عدم صداقت یا عدم توانایی در ارائه حقایق باشد.