گروه ۱۲۷ یک گروه راک ایرانی است که در سال ۱۳۸۰ توسط تعدادی از دانشجویان هنر در تهران تأسیس شد. موسیقی این گروه تحت تأثیر ملودی‌های ایرانی و سبک جاز قرار دارد. اشعار آن‌ها به بیان ناامیدی‌ها و شادی‌های زندگی می‌پردازد و در عین حال، فرهنگ و وضعیت خود را به تصویر می‌کشد و احساسات تنهایی، امید و ناامیدی موجود در جهان را منعکس می‌کند. این گروه شش نفره از سازهایی نظیر گیتار، پیانو، ترومبون، گیتار بیس و درام استفاده می‌کند. همچنین معنای عدد ۱۲۷ این است که در میان هفت آسمان و دو جهان، برای هر فردی یک نیمه گمشده وجود دارد که همان نیمه‌ی خود ماست.
