لسان الغیب، به معنای کسی است که اسرار پنهان را بیان می‌کند. این عنوان به خواجه شمس‌الدین محمد، معروف به حافظ شیرازی، تعلق دارد. حافظ یکی از بزرگترین غزل‌سرایان ایران به شمار می‌رود و آثارش در ادبیات فارسی جایگاه ویژه‌ای دارد. شعرهای او به خاطر عمق معنایی و زیبایی زبانی‌اش مشهور است. او به خوبی توانسته است احساسات انسانی، عشق، عرفان و فلسفه زندگی را در اشعار خود به تصویر بکشد. حافظ با کلماتش دنیایی از معانی را می‌گشاید و هر بار که شعرش را می‌خوانیم، می‌توانیم به ابعاد جدیدی از زندگی و وجود پی ببریم. او با بیان لطیف و عمیق خود، ما را به تفکر و تعمق در مسائل مختلف زندگی دعوت می‌کند و به همین دلیل است که نامش در تاریخ ادبیات ایران باقی مانده است. آثار حافظ نه تنها به زیبایی زبان فارسی می‌افزایند، بلکه به ما آموزه‌هایی از عشق، عرفان و حقیقت زندگی می‌آموزند.
