زبان قاصر به معنای زبانی است که در انتقال مفاهیم و بیان مطالب، ناتوان و محدود است. این نوع زبان نمی‌تواند به طور موثر احساسات، تفکرات یا اطلاعات را به شنونده یا خواننده منتقل کند و در نتیجه، ارتباطات انسانی را مختل می‌سازد. در دنیای امروز، که ارتباطات به عنوان یکی از ارکان اساسی زندگی اجتماعی و فرهنگی به شمار می‌آید، وجود زبانی قاصر می‌تواند تبعات منفی زیادی به همراه داشته باشد. این زبان نه تنها در محیط‌های رسمی و علمی، بلکه در روابط روزمره نیز مشکلاتی را ایجاد می‌کند. زمانی که زبان توانایی بیان دقیق افکار و احساسات را نداشته باشد، زمینه‌های سوءتفاهم و عدم درک متقابل افزایش می‌یابد. به عنوان مثال، در یک گفت‌وگوی عادی، اگر طرفین از زبانی قاصر استفاده کنند، ممکن است مقاصد واقعی یکدیگر را به درستی درک نکنند و این امر می‌تواند به اختلافات و تنش‌ها منجر شود. بنابراین، اهمیت تسلط بر زبان و ارتقاء مهارت‌های ارتباطی در هر فردی ضروری است. زبان باید ابزار موثری برای بیان اندیشه‌ها و انتقال پیام‌ها باشد، تا افراد بتوانند به راحتی با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و از تجربیات و دانسته‌های یکدیگر بهره‌مند شوند.
