کلمه هیرکه در زبان فارسی به معنای حیرت و شگفتی است. این واژه به نوعی به حالتی اشاره دارد که فرد در مواجهه با یک واقعیت غیرمنتظره یا شگفت‌انگیز قرار می‌گیرد. ریشه این کلمه به زبان‌های باستانی و فرهنگ‌های مختلف بازمی‌گردد، که نشان‌دهندهٔ تأثیر زبان‌های کهن بر زبان فارسی امروزی است. در ادبیات فارسی، این کلمه به‌طور معمول در شعرها و نثرهای توصیفی استفاده می‌شود تا حس شگفتی و حیرت را به خواننده منتقل کند. شاعران بزرگ مانند حافظ و سعدی از این واژه برای بیان احساسات عمیق و لحظات خاص زندگی بهره برده‌اند. این کلمه به‌ویژه در توصیف مناظر طبیعی یا تجارب انسانی به کار می‌رود. این کلمه معادل‌هایی در زبان‌های دیگر دارد که به حس حیرت و شگفتی اشاره می‌کنند.
