لغت نامه دهخدا تزحلف. [ ت َ زَ ل ُ ] ( ع مص ) غلطیدن و دور شدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ). رجوع به تزحلق شود.
