لغت نامه دهخدا چوبسای. ( نف مرکب ) ساینده چوب. که چوب ساید. || ( اِ مرکب ) سوهان. ( مهذب الاسماء ). سفن. مسفن. ( ملخص اللغات حسن خطیب ). ( در اصطلاح نجاران ) سوهانی خشن که درشت تر از سوهان های دیگرست و بدان چوب سایند. ( یادداشت بخط مؤلف ).
