لغت نامه دهخدا متوایل. [ م ُ ت َ ی ِ ] ( ع ص ) بر یکدیگر ویل گوینده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به توایل شود.
