لغت نامه دهخدا روعاء. [ رَ ] ( ع ص ) مؤنث اَروَع. ( ناظم الاطباء ). ناقه و اسب ماده تیزهوش. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). ناقه تیزهش و کذلک الفرس و لایوصف به الذکر. ( منتهی الارب ). || زن به شگفت آرنده از حسن و جمال. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
