آغالنده به معنای محرک و مشوق و فریبنده و فتنهانگیز می باشد. فتنه به معنای وسوسه، رنج، شورش، نزاع داخلی و درگیری واژهای عربی است که به طور ضمنی به دشواری، مصیبت یا پریشانی اشاره دارد. این واژه دارای مفاهیم تاریخی مهمی است و در زبان عربی معاصر نیز بهطور گستردهای مورد استفاده قرار میگیرد. میتوان بین معانی فتنه در عربی کلاسیک و معانی آن در عربی استاندارد مدرن و گویشهای محاورهای تفاوت قائل شد. علاوه بر کاربرد آن در قرآن، فتنه به عنوان اصطلاحی برای چهار جنگ داخلی در خلافت اسلامی از قرن هفتم تا نهم میلادی نیز به کار میرود. فتنه از ریشه فِتْن به معنای قرار دادن طلا در آتش است و همچنین به معنای قرار دادن انسان در آتش نیز به کار میرود. در قرآن، واژه فتنه معانی مختلفی دارد، از جمله عذاب، نتیجه عذاب، آزمایش و امتحان، و همچنین به معنای قرار دادن خود یا دیگران در شرایط عذاب. جعفر سبحانی اشاره میکند که فتنه گاهی به معنای شورشهای کور به کار میرود که نه هدف مشخصی دارند و نه جنبه مقدس دارند.
اغالنده
لغت نامه دهخدا
فرهنگ معین
( آغالنده ) (لَ دِ ) (ص فا. ) ۱ - محرک، محرض. ۲ - مفتن، فتنه انگیز.
فرهنگ عمید
۲. فتنه انگیز.