گلگجه

لغت نامه دهخدا

گلگجه. [ گ ُ گ َ ج َ / ج ِ ] ( اِ ) گلگچه. ( فرهنگ نظام ) ( حاشیه برهان قاطع چ معین ). آداب و رسومی باشد که از زمان تولد اطفال تا اوان عقیقه و گهواره بستن به طریق سنت و عرفی به فعل آورند. ( برهان ) ( انجمن آرا ). شادی که تا روز عقیقه مولود کنند. ( غیاث ):
با چنبر کمان صفتش رسم گلگجه
از عکس تیر سقف مسخرنموده اند.خواجه عمید ( از انجمن آرا ).

گزارش محتوای نامناسب