لغت نامه دهخدا ( کظکظة ) کظکظة. [ ک َ ک َ ظَ ] ( ع مص ) دراز شدن مشک وقت پر شدن و پر گردیدن آن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || زحمت امتلاء معده از طعام. ( منتهی الارب )( بحر الجواهر ). || تخمه. ( منتهی الارب ).
