لغت نامه دهخدا کارتک. [ ت ِ ] ( سنسکریت، اِ ) در سنسکریت کارتیکه، یکی از شهور ( ماههای ) هندی قدیم. رجوع به تحقیق ماللهند بیرونی ص 106، 107، 181، 201، 206، 250، 285، 287، 289، 291، 294 شود.
