پسیکانالیز یا روانکاوی، شاخه‌ای از روان‌شناسی است که به مطالعه‌ی ذهن انسان و فرآیندهای ناخودآگاه می‌پردازد. این روش با تمرکز بر انگیزه‌ها، خواسته‌ها و تجربیات سرکوب‌شده، تلاش می‌کند رفتارها و افکار فرد را توضیح دهد.
در پسیکانالیز، تحلیل خواب‌ها، لغزش‌های زبان و بیان احساسات به عنوان راهی برای دسترسی به ناخودآگاه استفاده می‌شود. روانکاو با شنیدن روایت‌های بیمار، تلاش می‌کند الگوهای ذهنی و تعارض‌های درونی را شناسایی کند.
هدف اصلی پسیکانالیز فهم عمیق ریشه‌های مشکلات روانی و کمک به تغییر رفتار و نگرش فرد است. این رویکرد به افراد امکان می‌دهد تا با آگاهی از احساسات سرکوب‌شده، تعارض‌های درونی را حل و زندگی روانی سالم‌تری داشته باشند.