پرشکیب

لغت نامه دهخدا

پرشکیب. [ پ ُ ش َ ] ( ص مرکب ) پرصبر. پرآرام. پرتحمل.

فرهنگ عمید

دارای صبر و شکیب بسیار، پرصبر، صبور.

فرهنگ فارسی

( صفت ) پر آرام پر صبر و تحمل.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
تقسیم
تقسیم
تخصیص
تخصیص
مهار
مهار
آهنگر
آهنگر