همزاده

لغت نامه دهخدا

همزاده. [ هََ دَ / دِ ] ( ص مرکب ) همزاد. دو تن که با هم زاده باشند. همسال:... و دیگران که همزادگان ایشان بودندی بخواندی. ( تاریخ بیهقی ).
وز زنانی که کسی دست بر ایشان ننهاد
همه دوشیزه و همزاده به یک صورت شاب.ناصرخسرو.کودکی ازجمله آزادگان
رفت برون با دو سه همزادگان.نظامی.

گزارش محتوای نامناسب