لغت نامه دهخدا نشبره. [ ن ِ ب َ رَ / رِ ] ( اِ ) آن جزئی از خوراک که ستور در دهان خود برای نشخوار کردن نگاه می دارند. || سایه. ظل. ( ناظم الاطباء ).
