ندیه

لغت نامه دهخدا

( ندیة ) ندیة. [ ن َ ی َ ] ( ع ص ) زن باسخاوت. ( ناظم الاطباء ). تأنیث نَدی. رجوع به نَدی و نَدیّة شود. || زمینی نمناک. ( منتهی الارب ). تأنیث ندی، به معنی مبتل. ( از المنجد ). رجوع به نَدی شود.
ندیة. [ ن َ دی ی َ ] ( ع ص ) تأنیث نَدی، به معنی مرطوب و نمدار. رجوع به نَدی شود.