نباط. [ ن َ طِن ْ ] ( ص نسبی ) منسوب به نبط. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( بحر الجواهر ). گویند: رجل نباط، همچنانکه در نسبت به یمن گویند: یمان. ( بحرالجواهر ). نبطی. نباطی. رجوع به نَبَط و نبطی شود.
فرهنگ فارسی
منسوب به نبط گویند: رجل نباط همچنانکه در نسبت به یمن گویند یمان.
