مهود

لغت نامه دهخدا

مهود. [ م ُ ] ( ع اِ ) ج ِ مهد. ( دستورالاخوان ) ( منتهی الارب ). رجوع به مهد شود.
مهود. [ م ُ هََوْ وَ ] ( ع ص ) غناء مهود؛ غناء نرم و آهسته. ( منتهی الارب، ماده هَ و د ). آواز و تغنی ملایم و نرم. ( ناظم الاطباء ). || یهودی شده. رجوع به تهوید شود.