مملق

لغت نامه دهخدا

مملق. [ م ِ ل َ ] ( ع اِ ) ماله گلکاری. ( ناظم الاطباء ). ماله گلکاران. ( منتهی الارب ). مملقة.
مملق. [ م ُ ل ِ ] ( ع ص ) درویش. بی چیز. بی نوا. ( از ناظم الاطباء ). مفلس. ( مهذب الاسماء ).

گزارش محتوای نامناسب