ملطاس

ملطاس. [ م ِ ] ( ع اِ ) میتین سطبر و بزرگ که بدان سنگ شکنند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به ملطس شود. || سنگ بزرگ. ج، ملاطس. ملاطیس. ( مهذب الاسماء ). || سنگ که به وی خسته خرما کوبند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). سنگی که بدان هسته خرما کوبند. ج، ملاطیس.( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || صخره پهن. و گویند: ضربه بالملطاس. ( از اقرب الموارد ). || تبر دراز سرتیز. ( از اقرب الموارد ).