لغت نامه دهخدا ( مغاولة ) مغاولة. [ م ُ وَ ل َ ] ( ع مص ) با هم پیشی گرفتن و شتافتن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). پیشی گرفتن در رفتن یا جز آن. ( از اقرب الموارد ). || کسی را هلاک کردن. ( تاج المصادر بیهقی ).هلاک کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
