لغت نامه دهخدا ( مخالمة ) مخالمة. [ م ُ ل َ م َ ] ( ع مص ) با کسی دوستی برزیدن. ( زوزنی ) ( از تاج المصادر بیهقی ). دوستی کردن با کسی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ).
