لغت نامه دهخدا
( مصرمة ) مصرمة. [ م ُ ص َرْ رَ م َ ] ( ع ص ) ماده شتری که سر پستان وی را ببرند تا سوراخ پستان بند گردد و شیر آن خشک شود، و گاه پستان آن را به سببی داغ کنند و بدان جهت شیر وی منقطع گردد و انقطاع شیر باعث قوت است. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ).
