مُستَکِر در متون کهن فارسی، به‌ویژه در متون طب سنتی، به عنوان نامی برای چوب آبنوس به کار رفته است. این اصطلاح که با علامت (اِ) به عنوان اسم مشخص شده، در منابع معتبری مانند فهرست مخزن‌الادویه ثبت شده است. برای به‌دست‌آوردن اطلاعات کامل‌تر در مورد ویژگی‌ها و کاربردهای این چوب، باید به مدخل اصلی آبنوس مراجعه نمود. آبنوس، که با نام مستکر نیز شناخته می‌شود، گونه‌ای چوب سخت و گران‌بهاست که رنگ آن معمولاً سیاه، قهوه‌ای تیره یا سبز بسیار تیره است. این چوب به‌دلیل تراکم بالا، استحکام قابل‌توجه و سطح صیقلی و درخشان آن، از دیرباز در صنایع‌دستی ظریف، ساخت ابزار موسیقی، وسایل تزئینی و حتی در برخی موارد در پزشکی سنتی مورد استفاده قرار گرفته است. بنابراین، واژۀ مستکر یک اصطلاح تاریخی و تخصصی در حوزۀ گیاه‌شناسی و داروسازی سنتی محسوب می‌شود که امروزه کمتر متداول است و در متون معاصر، استفاده از نام رایج‌تر آبنوس ترجیح داده می‌شود. پژوهشگران برای مطالعۀ دقیق‌تر، باید به منابع اصلی و دانش‌نامه‌های تخصصی در این زمینه مراجعه کنند.
