مستزری

لغت نامه دهخدا

مستزری.[ م ُ ت َ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از مصدر استزراء. حقیر وخوارکننده. ( اقرب الموارد ). رجوع به استزراء شود.
مستزری. [ م ُ ت َ را ] ( ع ص ) نعت مفعولی از استزراء. حقیر و خوار داشته شده. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به استزراء شود.

گزارش محتوای نامناسب