لغت نامه دهخدا ( مجالطة ) مجالطة. [ م ُ ل َ طَ ] ( ع مص ) سختی کشیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || با یکدیگر مکر کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
