مباری

لغت نامه دهخدا

مباری. [ م ُ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از مباراة. برابری کننده و نبردکننده. رجوع به مباراة شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال آرزو فال آرزو فال چوب فال چوب فال سنجش فال سنجش فال مکعب فال مکعب