واژه‌ی «لاذاجرم» در واقع معادل واژه عربی «لاجرم» است و معنای آن به‌طور کلی ناگزیر، حتماً، بی‌تردید می‌باشد. این واژه در متون کهن فارسی و عربی برای بیان قطعی بودن یک امر یا وقوع اجتناب‌ناپذیر یک رویداد به کار رفته است و بار معنایی بسیار قاطع دارد.
از نظر معنایی، «لاذاجرم» با اصطلاحاتی مانند ناگزیر، الزاماً، حتماً و بی‌تردید هم‌معنی است. وقتی گفته می‌شود «اگر علت وجود داشته باشد، لاذاجرم نتیجه حاصل می‌شود»، منظور این است که وقوع نتیجه به‌صورت قطعی و غیرقابل اجتناب به وجود علت وابسته است. به همین دلیل، این واژه در مباحث منطقی، فلسفی و حتی علمی برای بیان رابطه علت و معلول کاربرد فراوان داشته است.
علاوه بر کاربرد منطقی و فلسفی، «لاذاجرم» در ادبیات فارسی نیز به عنوان ابزاری برای تأکید بر وقوع حتمی حوادث و سرنوشت به کار رفته است. شاعران و نویسندگان از این واژه برای ایجاد حس قاطعیت و شدت در روایت خود استفاده کرده‌اند. بنابراین، مفهوم این کلمه هم در زبان فلسفی و علمی نقش مهمی دارد و هم در متون ادبی برای بیان یقین و اجتناب‌ناپذیری امور.
