کلمهی «فوالیز» در زبان عربی شکل جمع «فالیز» است، و «فالیز» خود صورتِ معرّب واژهی فارسی «پالیز» میباشد. در فارسی، «پالیز» به معنی مزرعهی سبزیجات، باغچه یا زمینی است که در آن خیار، هندوانه، خربزه و دیگر گیاهان خوراکی کاشته میشود. بنابراین، «فوالیز» در اصل به معنای «باغها» یا «مزارع سبزی و میوه» است. این واژه در زبان عربی پس از ورود از فارسی، بیشتر در متون جغرافیایی، کشاورزی و تاریخی برای اشاره به زمینهای حاصلخیز و کشتزارها به کار رفته است. در نوشتههای جغرافیدانان مسلمان قرون میانه مانند یاقوت حموی و مقدسی، از آن برای توصیف نواحی سبز و پرکشتوزرع استفاده شده است. از نظر ساخت واژه، «فوالیز» جمع مکسر است و نشاندهندهی فراوانی و گستردگی باغها یا کشتزارهاست. در زبان فارسی امروز، این واژه کمتر به کار میرود و بیشتر در متون کهن عربینویس فارسیتبار یا آثار تاریخی یافت میشود. به لحاظ معنا، «فوالیز» نشانگر حاصلخیزی، آبادانی و ارتباط انسان با طبیعت و کشاورزی است.
