فارص عزه

لغت نامه دهخدا

فارص عزه. [ رِ ص ِ ع َزْ زَ ]( اِخ ) فارس عزا. موضعی است که خداوند عزا را بواسطه دست درازی به تابوت کشت. ( از قاموس کتاب مقدس ). در جنوب اورشلیم در وادی رفائیان. ( قاموس کتاب مقدس ).

فرهنگ فارسی

که فارس عزا نیز خوانده شده موضعی است که خداوند عزا را به واسطه دست درازی بتابوت کشت. در جنوب اورشلیم در وادی رفائیان.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
طعمه
طعمه
ادریان
ادریان
لوتی
لوتی
میلف
میلف