لغت نامه دهخدا ( غسیلة ) غسیلة. [ غ َ ل َ ] ( ع ص ) مؤنث غسیل. ( منتهی الارب ). به معنی مغسولة. ج، غَسالی ̍. ( قطر المحیط ). ( اقرب الموارد ). رجوع به غسیل شود.
