لغت نامه دهخدا
علی ازجی. [ ع َ ی ِ اَ زَ ] ( اِخ ) ابن محمدبن حبشی ازجی. وی از استادان یوسف بن خلیل بود و نزد ابوسعد بغدادی تلمذ کرد. ( از تاج العروس: حبش ).
علی ازجی. [ ع َ ی ِ اَ زَ ] ( اِخ ) ابن محمدبن علی ازجی ضریر، مکنّی به ابوالحسن. مفسر بود و در سال 445 هَ. ق. درگذشت. او راست: مجمع البحرین فی تفسیرالقرآن. ( از معجم المؤلفین بنقل از کشف الظنون حاجی خلیفه ص 1599. هدیةالعارفین بغدادی ج 1 ص 688 ).
