لغت نامه دهخدا
عظر. [ ع َ ظَ ] ( ع اِ ) بار آبستنی. ( منتهی الارب ). بارداری و آبستنی. ( ناظم الاطباء ). || جنین. ( از ناظم الاطباء ). || عرق العظر؛ رگ که به سبب آن شترمادگان باردار نشوند، و چون آن را قطع کنند باردار گردند. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
عظر. [ ع َ ظِ ] ( ع ص ) ناپسند و مکروه. ( ناظم الاطباء ).
عظر. [ ع ُ ظُ ] ( ع ص، اِ ) ج ِ عَظور. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به عَظور شود.
