واژه‌ی عایرة شکل مؤنث عایر است که خود صفت یا عنوانی در زبان عربی محسوب می‌شود. این واژه در لغتنامه‌های کهن و منابع ادبیات عربی با تلفظ عایِرَة و به صورت صفت فاعلی مؤنث به کار رفته است. برای دریافت تعریف دقیق‌تر و اطلاعات کامل‌تر درباره‌ی این کلمه، مراجعه به مدخل عائرة در فرهنگ‌های معتبر عربی به فارسی توصیه می‌شود. در ساختار صرفی زبان عربی، عایرة از ریشه‌ی ثلاثی مجرد «ع ـ و ـ ر» ساخته شده و با اضافه شدن علامت تأنیت، به صورت صفت فاعلی برای مؤنث درآمده است. این قالب واژه‌سازی در این زبان برای تبدیل بسیاری از صفات مذکر به شکل مؤنث کاربرد دارد و بر سیر تحول معنایی و کاربردی این واژه در متون کهن دلالت می‌کند. برای درک عمیق‌تر از معنا، کاربردهای تاریخی، شواهد شعری و تفاوت‌های ظریف آن با واژه‌های هم‌خانواده، مطالعه‌ی مدخل اصلی آن، یعنی عائرة، در لغتنامه‌های تخصصی ضروری است. این رویکرد، کمک شایانی به فهم دقیق جایگاه این واژه در بافتار جمله و نیز حوزه‌ی معنایی آن خواهد کرد.