لغت نامه دهخدا
عائش. [ ءِ ] ( اِخ ) ابن انس. یکی از راویان است که از عطا روایت کند. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
عائش
عائش. [ ءِ ] ( اِخ ) ابن انس. یکی از راویان است که از عطا روایت کند. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
عائش. [ ءِ ] ( اِخ ) ابن انس. یکی از راویان است که از عطا روایت کند. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
