طپق زدن

لغت نامه دهخدا

طپق زدن. [ طُ پ ُ زَ دَ ] ( مص مرکب ) طپق زدن اسب. از مچ پای لغزیدن. به هم سائیدن دو مچ پای از داخل.
- طپق زدن زبان؛ حرفی را بجای حرفی دیگر ادا کردن، چنانکه «لام » را بجای «را».

گزارش محتوای نامناسب