لغت نامه دهخدا ضغوث. [ ض َ ] ( ع ص )ماده شتری که در فربهی آن شک باشد پس بدست بمالند تافربهی را از لاغری معلوم کنند. ( منتهی الارب ). اشتر که کوهانش بمجند تا فربه است یا نه. ( مهذب الاسماء ).
