ضرایح، به معنای ضریح، از جمله عناصر فرهنگی و مذهبی با اهمیت در جوامع اسلامی به شمار میآید. ضریح به عنوان یک ساختار مقدس، معمولاً در اطراف آرامگاههای شخصیتهای مذهبی و تاریخی نصب میشود و نمادی از احترام و ارادت مردم به این شخصیتها است. این سازهها به طور معمول از مواد باکیفیت و زیبایی چون چوب، طلا، نقره و سنگهای قیمتی ساخته میشوند و طراحی آنها به گونهای است که جلوهای خاص و شگفتانگیز به فضای اطراف خود میبخشد. در واقع، ضریح نه تنها محل آرامش و دعا برای زائران است، بلکه نشاندهنده هنر و مهارتهای سازندگان آن نیز میباشد. از دیرباز، مردم با نیتهای مختلف به زیارت این مکانها میروند و از برکت و نورانیت آنها بهرهمند میشوند. ضریحها به عنوان نقاط عطف فرهنگی نیز شناخته میشوند و در مناسبتهای مذهبی و ملی، جمعیتهای زیادی به دور آنها گرد هم میآیند تا به عبادت و نیایش بپردازند. این ساختارها با تزئینات زیبا و نمادین، نه تنها جنبه مذهبی دارند، بلکه نشانهای از هویت ملی و تاریخی مردمان آن دیار نیز به شمار میروند. به این ترتیب، ضریحها به عنوان نمادهایی از ایمان و اعتقاد، در قلب فرهنگ و تاریخ هر جامعهای جایگاه ویژهای را به خود اختصاص دادهاند و همواره مورد توجه و احترام قرار میگیرند.