در متون کهن جغرافیایی و لغتنامههای معتبر عربی و فارسی، از جمله کتاب منتهی الارب، از لفظ ضدیان به عنوان یک اسم خاص جغرافیایی یاد شده است. این نام به دو کوه مشخص اطلاق میگردد که در منابع تاریخی از آنها نام برده شده است. بر اساس آنچه در فرهنگهایی همچون منتهی الارب آمده است، این دو کوه با عنوان ضدَوان نیز شناخته میشوند. این تلفظ جایگزین، گویای همان مفهوم اصلی است و بر وجود دو قلۀ کوهستانی دلالت دارد که در کنار یکدیگر قرار گرفتهاند. با توجه به کاربرد این اصطلاح در منابع کهن، میتوان دریافت که ضدیان یک نام شناختهشده در حوزۀ جغرافیای تاریخی بوده است. بنابراین، هرگاه در متون قدیمی به نام ضدیان یا ضدوان برخورد کنیم، منظور اشاره به آن دو کوه معین است که ظاهراً در منطقۀ خاصی واقع شده و در روزگار گذشته از شهرت برخوردار بودهاند.
