کرم شب‌تاب، با وجود نامش که به خانواده حشرات تعلق دارد، در واقع جزء خانواده سوسک‌ها و زیرشاخه غلاف‌پران یا قاب‌بالان است. این کرم‌ها نور سردی تولید می‌کنند که فاقد طیف‌های فروسرخ و فرابنفش است. نور تولیدی آن‌ها که طول موجی بین ۵۱۰ تا ۶۷۰ نانومتر دارد، می‌تواند به رنگ‌های زرد، سبز یا قرمز کم‌رنگ دیده شود. پیش از این، دانشمندان بر این باور بودند که این حشرات با نور شفقی خود، جنس مخالف را برای جفت‌گیری یا شکار جلب می‌کنند. اما تحقیقات اخیر به رهبری دانشمند بلژیکی، رافائل دی کاک، نشان می‌دهد که کرم‌های شب‌تاب از نوردهی به عنوان یک سیستم دفاعی برای مقابله با شکارچیان استفاده می‌کنند. تا کنون حدود ۲۰۰۰ گونه از این حشرات در مناطق معتدل و گرمسیری شناسایی شده‌اند. بسیاری از آن‌ها در نواحی مردابی و جنگلی زندگی می‌کنند، جایی که لاروهایشان به منابع غذایی دسترسی دارند. در بیشتر گونه‌ها، هر دو جنس نر و ماده قادر به پرواز هستند، اما در برخی گونه‌ها، جنس ماده نمی‌تواند پرواز کند. تولید نور توسط کرم‌های شب‌تاب ناشی از یک واکنش شیمیایی به نام زستابی شه است که در یک عضو خاص در قسمت زیرین شکم این حشرات انجام می‌شود. در این فرآیند، ماده‌ای به نام لوسی‌فرین با اکسیژن ترکیب شده و نور تولید می‌کند. همچنین، ماده دیگری به نام لوسیفراز نیز در این فرآیند نقش دارد و به عنوان کاتالیزگر عمل می‌کند.
