زجرد

لغت نامه دهخدا

زجرد. [ زُ ج ِ ] ( معرب، اِ ) معرب دوگرد. ساخ. ( از مهذب الاسماء: ساخ ). در یک نسخه از مهذب الاسماء عبارت چنین است: و الرجرد معرب.

فرهنگ فارسی

معرب دوگرد ساخ